Over SturgesConsult

Onderzoeken binnen scholen en bedrijven naar bijvoorbeeld de werkomstandigheden, de sfeer, veiligheid van en voor werknemers en/of leerlingen kenmerken zich veelal door het gebruik van zogenaamde enquêtes of surveys, waar men online kan invullen wat je van bepaalde zaken vind. Volgens ons worden bij deze enquêtes en surveys vaak een menselijk aspect over het hoofd gezien, namelijk de intonatie van hetgeen wordt gezegd c.q. geschreven.

Daarbij valt een belangrijk emotioneel gegeven van vragenlijsten weg. Wij zijn van mening dat veel antwoorden op vragen en stellingen juist dat gegeven missen, waardoor sommige uitkomsten een wisselend of verkeerd beeld kunnen weergeven. Het is dan ook daarom dat wij bij bedrijven en scholen zelf de betrokken mensen graag spreken en bevragen over hun belevingen bij de werkgevers en scholen.

Het spreekt voor zich dat, om een zo helder en evenwichtig resultaat te krijgen, alle interviews met betrokkenen gegarandeerd anoniem worden verwerkt. Namen en functies zullen nooit worden genoemd of verstrekt.

Voor de meeste onderzoeken bij organisaties trekken wij zo’n 2 à 3 weken uit en het eindresultaat zal 1 tot 2 weken later worden overhandigd aan de opdrachtgever in zowel papiervorm als WORD of PDF-document.

“War makes rattling good history, but peace is poor reading”, aldus de Britse novelist Thomas Hardy.

Daarin heeft de man groot gelijk gekregen. Geschiedenis is boeiend omdat in alle tijden de mensheid altijd heeft ondervonden welke invloeden gebeurtenissen hebben gehad en bepaald niet altijd ten goede. De eenwording van Duitsland in 1871 o.l.v. Otto von Bismarck was voor mij ruim 30 jaar geleden het startpunt om alle, of in ieder geval zo veel mogelijk, facetten van de ontwikkeling van Europa te bestuderen, waarbij met regelmaat één vraag terugkeerde, te weten “Maar is dat eigenlijk wel zo?”

Lezen en onderzoeken in nationale archieven van zowel Nederland als Duitsland en daarbij documenten van bijna honderd jaar geleden bestuderende, is voor mij gebleken dat niet alles volgens de huidige en ons bekende narratieven zijn gegaan. In onnoemelijk veel zaken zitten nog veel onduidelijkheden. Oorlogen zijn begonnen door politici en fanatiekelingen die een clash tussen landen en civilisaties rechtvaardigden vanuit nationalistische of ronduit racistische motieven en -merkwaardig genoeg- ook om diezelfde redenen zijn beëindigd. Zo blijken de motieven van bijvoorbeeld Winston Churchill om in 1942 een tweede front in Afrika te creëren niet zozeer militair van belang, als wel uit imperialistische redenen. En de slag om Stalingrad in september 1942 ging feitelijk totaal niet om die stad, hoewel

men nog steeds vasthoud aan het narratief dat Hitler die stad om prestigieuze redenen per se wilde innemen.

De aanloop naar de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865) zit veel ingewikkelder in elkaar dan veel mensen weten of beseffen. De hang naar een conflict tussen noordelijke en zuidelijke staten borrelde al enkele decennia onder de oppervlakte en de redenen daarvoor lopen deels parallel met de huidige onvrede die momenteel in veel EU-lidstaten kenbaar is: Onvrede met de centrale regering.

En waarom ontstond de eerste wereldoorlog eigenlijk, nota bene in een tijd dat het de West-Europese landen economisch voor de wind ging en Afrika een kleine dertig jaar ervoor tijdens de conferentie van Berlijn tussen 7 (van de 14 deelnemende, waaronder Nederland) West-Europese machten was verdeeld? En dan te bedenken dat men nog recent slavernij in het westen had verboden.

Het zijn vragen en kwesties die altijd vragen opriepen en om een antwoord schreeuwden. Het enige juiste antwoord zal nooit gevonden worden, maar één enkel of goed antwoord op deze ingewikkelde kwesties bestaat niet. Er liggen altijd meerdere oorzaken aan ten grondslag.

Over al deze zaken en meer vertel ik graag, daarbij puttend uit eigen onderzoek en dat van anderen. Vanzelfsprekend zijn niet alle conclusies één op één bewijsbaar, in veel gevallen zullen er altijd vragen onbeantwoord blijven. De recente en moderne

geschiedenis geeft echter wel aan dat veel gebeurtenissen en conflicten parallel lopen met vergelijkbare zaken uit vroegere tijden. Het lijkt mij nodig dat we ons vandaag de dag de vraag stellen waarom we in dezelfde val dreigen te lopen als toen, juist in de wetenschap dat gebeurtenissen rondom regeringen, conflicten en oorlogen het nieuws beheersen.

Opgroeiende pubers zijn het leukste om mee te werken, maar soms kunnen ze ook lastig zijn. Onderwijzers (en vermoedelijk de meester ouders) zullen dit onderschrijven. Leerlingen hebben behoefte aan duidelijkheid, gevarieerde lesstof en een docent(e) die interesse toont in zowel de klas als het individu.

Dat lukt niet altijd en dat heeft meerdere redenen, maar vaak kan een persoonlijke benadering middels een (kort) één op één gesprek, een complimentje, een grap of eventueel een correctie wonderen doen voor de sfeer in een klas en bij de individuele leerling.

Als docent Duits en geschiedenis weet je dat de lesstof soms dusdanig droog en moeizaam kan zijn dat je de aandacht van leerlingen verliest als je ze er te lang aan laat werken. Afwisseling is dus van groot belang, evenals de benadering van leerlingen over hoe men de Duitse taal zo effectief mogelijk kan leren. De omstandigheden zijn in vergelijking met dertig jaar geleden

voor het vak Duits zeer veranderd. Waar men in de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw nog dagelijks Duitse tv-programma’s op de Nederlandse tv kon zien (Schlagerfestivals, politieseries etc.), konden de leerlingen van toen die kennis meenemen naar school. Dat ruggensteuntje is -helaas- helemaal weggevallen.

Als docent Geschiedenis is het fijn om leerlingen mee te nemen in de verhalen en gebeurtenissen van toen.

Afgezien daarvan neem ik altijd gedegen kennis, een scheut humor, een helder plan en leiderschap mee in de klas, ongeacht het niveau.